O dwóch takich

Zdjęcia 800x600 zrobione aparatem Cannon PowerShot G5, największe nie przekracza 280kB.

0001.jpg	0002.jpg
0003.jpg	0004.jpg
0005.jpg	0006.jpg
0007.jpg	0008.jpg
0009.jpg	0010.jpg
0011.jpg	0012.jpg
0013.jpg	0014.jpg
0015.jpg	0016.jpg
0017.jpg	0018.jpg
0019.jpg	0020.jpg
0021.jpg	0022.jpg
0023.jpg	0024.jpg
0025.jpg	0026.jpg
0027.jpg	0028.jpg
0029.jpg	0030.jpg
0031.jpg	0032.jpg
0033.jpg	0034.jpg
0035.jpg	0036.jpg
0037.jpg	0038.jpg
0039.jpg	0040.jpg
0041.jpg	0042.jpg
0043.jpg	0044.jpg
0045.jpg	0046.jpg
0047.jpg	0048.jpg
0049.jpg	0050.jpg
0051.jpg	0052.jpg
0053.jpg	0054.jpg
0055.jpg	0056.jpg
0057.jpg	0058.jpg
0059.jpg	0060.jpg
0061.jpg	0062.jpg
0194.jpg	0064.jpg
0065.jpg	0066.jpg
0067.jpg	0068.jpg
0069.jpg	0070.jpg
0071.jpg	0072.jpg
0073.jpg	0074.jpg
0075.jpg	0076.jpg
0077.jpg	0078.jpg
0079.jpg	0080.jpg
0081.jpg	0082.jpg
0083.jpg	0084.jpg
0085.jpg	0086.jpg
0087.jpg	0088.jpg
0089.jpg	0090.jpg
0091.jpg	0092.jpg
0093.jpg	0094.jpg
0095.jpg	0096.jpg
0097.jpg	0098.jpg
0099.jpg	0100.jpg
0101.jpg	0102.jpg
0103.jpg	0104.jpg
0105.jpg	0106.jpg
0107.jpg	0108.jpg
0109.jpg	0110.jpg
0111.jpg	0112.jpg
0113.jpg	0114.jpg
0115.jpg	0116.jpg
0117.jpg	0118.jpg
0119.jpg	0120.jpg
0121.jpg	0122.jpg
0123.jpg	0124.jpg
0125.jpg	0126.jpg
0127.jpg	0128.jpg
0129.jpg	0130.jpg
0131.jpg	0132.jpg
0133.jpg	0134.jpg
0135.jpg	0136.jpg
0137.jpg	0138.jpg
0139.jpg	0140.jpg
0141.jpg	0142.jpg
0143.jpg	0144.jpg
0145.jpg	0146.jpg
0147.jpg	0148.jpg
0149.jpg	0150.jpg
0151.jpg	0152.jpg
0153.jpg	0154.jpg
0155.jpg	0156.jpg
0157.jpg	0158.jpg
0159.jpg	0160.jpg
0161.jpg	0162.jpg
0163.jpg	0164.jpg
0165.jpg	0166.jpg
0167.jpg	0168.jpg
0169.jpg	0170.jpg
0171.jpg	0172.jpg
0173.jpg	0174.jpg
0175.jpg	0176.jpg
0177.jpg	0178.jpg
0179.jpg	0180.jpg
0181.jpg	0182.jpg
0183.jpg	0184.jpg
0185.jpg	0186.jpg
0187.jpg	0188.jpg
0189.jpg	0190.jpg
0191.jpg	0192.jpg
0193.jpg

Panorama 1

Panorama 2

Film nr 1 (avi, 6,0MB)	Film nr 2 (avi, 6,8MB)
Film nr 3 (avi, 10,3MB)	Film nr 4 (avi, 7,9MB)
Film nr 5 (avi, 5,4MB)	Film nr 6 (avi, 13,1MB)
Film nr 7 (avi, 1,6MB)	Film nr 8 (avi, 2,1MB)
Film nr 9 (avi, 4,0MB)

Miniatury filmów wykonane przy użyciu programu Mplayer-video-thumb autorstwa Ravinder Rathi, strona autora: http://me2030581.googlepages.com/.

Tytułem wstępu powiem, że pływaliśmy na Morsie RT "Albatros" i nie mam nic do zarzucenia temu jachcikowi (poza tym, że baniak na wodę okropnie śmierdzi i żadne gotowanie nie jest w stanie zabić tego smaku we wodzie... SIC!)

Trzy dni żeglowania w tygodniu, od środy do piątku - to jest życie. Było ciężko z technicznej strony ale jakoś się udało. Najpierw plan zakładał u mnie egzamin z chemii analitycznej we wtorek i żeglowanie po nim. Jednak ostatniego dnia przed rejsem okazało się, że z przyczyn egzystencjonalnych egzamin został przełożony na środę... Co było robić - wybrałem rejs, przecież nie można pozwolić, żeby studia przeszkadzały w żeglarstwie. Na szczęście, jak już wyjechaliśmy dowiedziałem się, że w środę egzamin został przełożony na następny tydzień - więc nie straciłem niczego. Potem wyniknął kolejny problem: załoga, która miała dojechać nie pojawiła się informując nas o tym fakcie w momencie, gdy sami mogliśmy to stwierdzić będąc już na pokładzie "Albatrosa". Niewiele się przejmując sytuacją chwyciliśmy za pagaje i chwilę później żagle poszły w górę, a wiatr gnał nas w przód, zostawiając port za rufą.

Tuż po wypłynięciu z zatoczki usłyszeliśmy pierwsze grzmoty i zobaczyliśmy potężną chmurę. Po krótkiej naradzie postanowiliśmy płynąć wzdłuż brzegu aż do ostatniej chwili, aby widząc na wodzie zbliżający się szkwał natychmiast móc zacumować. Przyszedł po piętnastu minutach, wiatr kręcił i ostatecznie zaczął nas dość mocno dopychać do brzegu - szczęśliwie kotwica wytrzymała... Długo czekaliśmy aż się pogoda poprawi: co my na deck żeby odpływać, to burza nawracała, by ostatecznie huknąć piorunem tuż nad nami i wreszcie puścić. Po pewnych problemach z wypchnięciem się z płycizny popłynęliśmy w stronę "początku" Zalewu, i wieczorem przycumowaliśmy do zgrabnego pomostu tak, że zdążyliśmy jeszcze sklarować jacht przed pierwszymi kroplami deszczu. Chwilę później naszym oczom ukazała się wspaniała tęcza, a właściwie dwie: jedna łączyła niebo z ziemią, a druga dwa brzegi jeziora. Ciekawe, na którym z trzech końców był skarb...

Piękne i wygodne miejsce do cumowania miało jedną, ogromną wadę - mnóstwo komarów szturmowało naszą kabinę aż do rana. A następny dzień, choć zaczynał się prawie bez wietrznie stał się istnym rajem żeglarskim! Do tej pory nie rozumiem, czemu byliśmy jedynym jachtem żeglującym wtedy po Sulejowie... Rosnący od rana wiatr stężał do 4B, więc pogoda była wymarzona. Płynąc w stronę zapory, na wysokości Bronisławowa poćwiczyliśmy manewr "Człowiek za burtą" ze średnim czasem podebrania podkowy minuta czterdzieści. Po tym przerywniku pożeglowaliśmy do "Marusia", gdzie sprzyjający wiatr pozwolił podejść do kei na żaglach. Po przebrnięciu przez tony zardzewiałego żelastwa zastaliśmy ubikacje zamknięte na klucz, więc przez bramę (która nie widziała oleju i farby chyba od lat zaprzeszłych) udaliśmy się uzupełnić zapasy. W sklepie w Borkach obsłużyła nas bardzo miła Pani, którą serdecznie pozdrawiamy. Wracając zrobiliśmy jeszcze wycieczkę po tamie, a na widok dumnej tablicy "Yacht Club..." nasunął się tylko cięty oksymoron o czwartej kategorii.

Odejście na żaglach, i ostra halsówka pod wiatr. Bez problemu zdążyliśmy tego dnia z powrotem przepłynąć całe jezioro, półwiatrem przepłynąć "Gardło", zrobić rundkę aż do wysepek na "drugim" akwenie i wrócić na ten sam pomost, który opuszczaliśmy rano. Przebieg w linii prostej 17 mil, licząc z "zakosami" i kółkami pewnie zbierze się 25...

Następny dzień zaczął się jak poprzedni od ciszy o 8 rano do świeżego wiatru w okolicach 14. Powoli pokołysaliśmy się do wysokości Bronisławowa, i nie chcąc spływać za wcześnie do portu pokręciliśmy się "w tę i nazad", pokręciliśmy "człowieka" i zjedliśmy obiad w półwietrze... Płynąc do portu, ostatni odcinek wzdłuż kei musieliśmy zapychać na pagajach przeciw tężejącemu wiatrowi, i tak sobie rozmawialiśmy jak to nas ręce bolą, że te "miśki" i "kapitany" co stoją i się gapią na nas z brzegu to jednak buce ostatnie (ani jeden d*py nie ruszył żeby odebrać cumy i ulżyć w pagajowaniu). A gdy już zacumowaliśmy runęła nagle Taka Burza, i Tak przyszkwaliło, że gdybyśmy dobijali z 10 sekund później to by nam już się nie udało dopłynąć... Zwiałoby nas aż na drugi brzeg jeziora.

Wyczailiśmy też wreszcie dobry transport publiczny do Bronisławowa - PKS (pośpieszny bo tańszy od zwykłego, jeśli idzie o studentów) do Piotrkowa, a stamtąd BUS za 2zł do Goleszy Małych... Żyć nie umierać - teraz to mogę nawet co tydzień - ktoś chce?